Γράφει η Δώρα Χρυσοστομίδου.
Το ζήτημα της
μείωσης κόστους ων παραγωγικών διαδικασιών αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» των
μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η ορθή διαχείριση των προμηθειών από την δεκαετία
του 90 αποτέλεσε αίτιο για την ανάπτυξη βιομηχανικού ανταγωνιστικού
πλεονεκτήματος. Εξάλλου το κόστος αγοράς των πρώτων υλών συνδέεται με το κατά
μονάδα κόστος παραγωγής σε ποσοστό 80%. Τα κριτήρια επιλογής διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον
καθορισμό των στρατηγικών αγορών, καθώς θέτουν τα στενά πλαίσια παραγωγής για
κάθε τύπο προϊόντος, ενώ αποτελούν τη βάση γα τον ακριβή καθορισμό των αναγκών
κάθε βιομηχανικής μονάδας. Το γεγονός ότι οι προμηθευτές αξιολογούνται με...
ένα σύμπλεγμα κριτηρίων διαφορετικό για κάθε προϊόν, καθιστά την ορθή επιλογή
δύσκολο εγχείρημα.
Η
διαδικασία του εφοδιασμού υποχρεούται να λάβει υπόψη τις αρχές που διέπουν τη
βιώσιμη ανάπτυξη της παράγωγης. Εξάλλου, η φιλική προς το περιβάλλον παραγωγή
εγγυάται και αυξημένα επίπεδα πωλήσεων. Η εφαρμογή των αρχών της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης
στην παραγωγική γραμμή μιας εταιρείας είναι συνδεόμενη με το επίπεδο της
ποιότητας του τελικού της προϊόντος καθώς και με την αύξηση των πωλήσεων σε
όλες τις κατηγορίες προϊόντων, αλλά κυρίως σε αυτές των τροφίμων και των
αγροτικών προϊόντων. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι οι δαπάνες συναλλαγών(ανάμεσα
σε προμηθευτή και αγοραστή) στις εταιρίες τροφίμων αυξάνει το κατά-μονάδα
κόστους παραγωγής σε ποσοστό που αγγίζει
το αστρονομικό 10- 20 %.
Συμπερασματικά,
η επιλογή προμηθευτή για τις εταιρίες τροφίμων συνδράμει στη μείωση του
κατά-μονάδα κόστους παραγωγής. Οι νομικές ρήτρες της ιχνυλασυμότητας, θα πρέπει
να ωθούν τους επιχειρηματίες σε αναζήτηση προμηθευτών – συνεργατών πιστοποιημένων
ως προς τα διεθνή πρότυπα ποιότητας και ικανών να παράγουν με βάση τις αρχές
που διέπουν την εταιρική κοινωνική ευθύνη. Μήπως τελικά η μείωση του
κατά-μονάδα κόστους παραγωγής μπορεί να γίνει με εύκολο τρόπο;
Δώρα Χρυσοστομιδου- ΜΑ ΜSC phd(c)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου